پنج شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ۲۳:۲۷
IOTC
شنبه / ۲۶ خرداد ۱۳۹۷ / ۱۹:۴۴
سرویس : عمومی
کد خبر : ۳۶۲۲
گزارشگر : ۲
سرویس عمومی

نگاهی به ساختار سازمانی بخش نفت و گاز نروژ

در ساختار کنونی صنعت نفت نروژ، پارلمان این کشور قوانین و چارچوب های کلی را تعیین میکند و براساس قانون نفت نروژ، دولت متولی توسعه میادین نفت و گاز است.

نگاهی به ساختار سازمانی بخش نفت و گاز نروژ

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پایانه های نفتی ایران، در تازه ترین فعالیت های دولت به سه بخش اصلی تقسیم میشود. بخش اول سیاستگذاری و تعیین خط مشی ها در چارچوب قانون است که در قالب تدوین آیین نامه های مرتبط با قانون نفت انجام میشود. تدوین آیین نامه های مذکور در تعامل بین برخی وزارتخانه ها و با محوریت وزارت نفت و انرژی نروژ انجام می شود.

بخش دوم فعالیت های دولت مربوط به اجرایی کردن قوانین و آیین نامه و نظارت بر آن است. این نقش که انجام آن به نهاد تخصصی و فنی نیاز دارد برعهده اداره نفت نروژ است. 

بخش سوم مربوط به فعالیت های تصدی گری دولت است که با شرکت های استات اویل، پتورو و گسکو انجام می شود. استات اویل با 67 درصد سهام دولتی، در توسعه میادین نفت گاز هم به عنوان سرمایه گذار و هم به عنوان اپراتور مشارکت میکند. پتورو به عنوان شرکت کاملا دولتی صرفاً در جایگاه سرمایه گذار در توسعه میادین نقش دارد و درواقع بازوی دولت برای سرمایه گذاری مستقیم در صنعت نفت و گاز است.

شرکت گسکو نیز شرکتی کاملا دولتی است و اپراتوری خطوط لوله انتقال گاز را برعهده دارد.

نروژ روزانه 1/9 میلیون بشکه نفت و 320 میلیون مترمکعب گاز تولید می کند و با احتساب ذخایر اثبات شده فعلی و ذخایر احتمالی مربوط به اکتشافات آینده تاکنون 48 درصد ذخایر نفت و گاز قابل برداشت خود را تولید کرده است.

منابع نفت و گاز نروژ جزء دارایی های ملی و در اختیار حاکمیت این کشور است و حق مالکیت بر منابع نفت و گاز و حق انحصاری مدیریت این منابع به حکومت نروژ تعلق دارد. نهادهای مختلفی در مدیریت این منابع نقش دارند که در این بین، مجلس نروژ مهمترین نقش را برعهده دارد. بر این اساس قانون نفت نروژ مهمترین سندی است که چارچوب مدیریت و بهره برداری از منابع نفت و گاز براساس آن تعیین می شود.

 فرآیند توسعه میادین نفت و گاز در این کشور شامل دو مرحله اصلی است که عبارتند از: گشایش مناطق جدید برای فعالیت های نفت و گاز و صدور مجوز تولید. قبل از واگذاری مناطق برای انجام فعالیت های نفتی، مجلس باید دستور گشایش آن منطقه را برای انجام فعالیت نفتی صادر کند. 

مجوزهایی که برای انجام فعالیت های مربوط به صنعت نفت در کشور نروژ واگذار می شوند، براساس قانون به دو بخش مجوز اکتشاف (صرفاً لرزه نگاری) و مجوز تولید تقسیم می شوند. صدور مجوز تولید و نظارت بر انجام مفاد آن مهمترین نقش حاکمیت نروژ در مدیریت توسعه میادین نفت و گاز است. مجوز تولید از دو دوره زمانی کاملا مجزا تشکیل شده است. دوره اول حداکثر 10 سال و شامل فعالیت های اکتشافی و حفاری اکتشافی است و دوره دوم توسعه و تولید را دربر می گیرد که حداکثر 30 سال و در موارد خاص تا 50 سال به طول می انجامد. براساس اصول تصریح شده در قانون نفت نروژ، میتوان دریافت همه ریسک ها در مراحل اکتشاف و شناخت میدان به عهده حاکمیت است. 

منابع نفت و گاز کشور نروژ ملی بوده و در اختیار حاکمیت است و براساس ماده (1) از فصل اول قانون نفت نروژ، حق مالکیت بر منابع نفت و گاز و حق انحصاری مدیریت این منابع به حکومت نروژ تعلق دارد.

انجام فعالیت های نفتی در مناطق جدید صرفاً پس از صدور مجوز توسط مجلس امکان پذیر است. بر این اساس، مجلس نروژ هر چند سال یک بار طی فرآیندی مشخص، منطقه جدید و وسیعی را برای انجام فعالیت های نفتی مجاز اعلام می کند. 

گشایش مناطق جدید به مسائل مختلفی از قبیل شرایط اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کشور نروژ ارتباط دارد. به طور متوسط هر 12 سال یک بار حدود 150 هزار کیلومتر مربع از مناطق جدید برای انجام فعالیت های نفتی مجاز مشخص می شود.  

تاکنون از مجموع 1/4 میلیون کیلومتر مربع مساحت آبی کشور نروژ، حدود 860 هزار کیلومتر مربع (حدود 61 درصد از مساحت آبی نروژ) برای انجام فعالیت های نفتی مجاز اعلام شده است./ متبع: مرکزپژوهش های مجلس

(شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۷) ۱۹:۴۴
ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید